Afgelopen twee jaar heeft Kunstenlab vanuit het programma Changing Perspectives 16 talentvolle kunstenaars tijd en ruimte gegeven om hun werk te onderzoeken, ermee te experimenteren en nieuw werk te ontwikkelen. Vervolgens kregen deze kunstenaars in het Kunstenlab het podium om het nieuwe werk dat ze maakten, te tonen aan publiek. 

Perspectiefwisselingen
In ‘Changing Perspectives’ staan perspectiefwisselingen centraal: van kunstenaars die in hun werk een wezenlijke nieuwe ontwikkeling onderzoeken, van het publiek dat we anders willen laten kijken, van partners/opdrachtgevers die we nieuwe perspectieven bieden en van onszelf met een productiehuis nieuwe stijl.

twee programmalijnen:

De geïntegreerde manier waarop wij als productiehuis én presentatie-instelling werken, is onderscheidend. Juist daardoor kunnen we veel voor de hedendaagse kunstontwikkeling, voor publiek en partners én voor de kunstenaars betekenen. Dit is de basis voor de ontwikkeling van het programma: ‘Changing Perspectives’. Het programma is de opvolger van 'The Next Step', mét een sterke eigen en nieuwe focus. De keuzes die we maken en de focus die we kiezen, komen voort uit ons artistiek profiel: Kunstenlab als productiehuis voor hedendaagse beeldende kunst met een eigen presentatiefunctie.

Met Changing Perspectives willen we een waardevolle bijdrage leveren aan de ontwikkeling en positie van de deelnemende kunstenaars. Met Changing Perspectives zetten we in op een sterkere artistieke positionering van de tentoonstellingsprogrammering van Kunstenlab en versterking van onze landelijke zichtbaarheid.

In het kader van het Changing Perspectives-programma deden de volgende kunstenaars mee:


Changing Perspectives wordt mogelijk gemaakt dankzij een subsidie van de provincie Overijssel.



Citaat: Matthias König (beeldend kunstenaar, Rotterdam):

'De locatie van Kunstenlab, in Deventer, vanuit de Randstad al snel als ‘uithoek’ bestempeld, is goed gekozen. Het is belangrijk dat dit soort presentatieplekken buiten de Randstad er zijn. Ze hebben een andere, complementaire functie voor de ontwikkeling van kunstenaars en kunst. In de Randstad draait het vooral om prestige en kun je je als kunstenaar nauwelijks veroorloven fouten te maken. Daar toon je niet snel werken die bijvoorbeeld nog niet klaar zijn voor een groter publiek, maar die wel belangrijk zijn om met publiek te delen. Hier in Deventer kan dat wel. Tegelijkertijd kun je hier nieuw publiek aanboren. Publiek dat misschien anders ook minder snel met jouw werk in aanraking komt. Het publiek hier kan dienen als toetssteen en biedt waardevolle reflectiemomenten.’