In verband met de aangescherpte Corona-maatregelen is Kunstenlab tijdelijk gesloten tot en met 15 maart 2021. 

De sculpturen van Alex Andropoulos zijn bijna visuele gedichten waar je als kijker bij kan associëren en wegdromen.  In zijn werken combineert Alex Andropoulos geluid, beweging en gebruikte materialen. Hij zoekt in het materiaal naar sporen van tijd en menselijk handelen. De installaties lijken in eerste instantie een praktische functie te hebben; een filmset voor een niet te definiëren obscuur of absurd ritueel. Je wordt als kijker uitgenodigd deel te nemen aan een gebeurtenis waarbij je geen idee hebt wat er staat te gebeuren.

Speciaal voor deze tentoonstelling voegt Alex Andropoulos nieuwe figuratieve sculpturen toe aan zijn installaties. De sculpturen zorgen ervoor dat de installaties meer als kunstobject worden ervaren door de toeschouwer. Het voegt letterlijk een verhaallijn toe aan de voelbare mystieke handelingen en rituelen die de werken uitstralen. Tegelijkertijd wordt door de toevoeging van een figuratieve sculptuur de gehele installatie nog meer een verlaten filmset, waarin onbekend is wat er staat te gebeuren.

Ieder onderdeel, elk touwtje; alles is nauwgezet gecomponeerd, neergezet en verbonden. De visuele poëzie die de werken ademen, doen denken aan de tijd van de Arte Povera.
Alle werken zijn gerelateerd naar een staat van zijn van de mens of de natuur en refereren direct aan een gevoel dat bij iedere kijker aan andere herinneringen en gevoelens raakt. Of het nu gaat over slapeloosheid, een trouwceremonie of een doop. De installaties van Alex zijn te zien als be>eldende gedichten waarbij Alex ons als kijker een richting geeft om op te associëren en weg te dromen.

Het beeldende werk wordt door de kunstenaar vaak gecombineerd met performances met muziek en geluid.