In de groepstentoonstelling ‘Mission Impossible?’ worden autonome kunstwerken getoond van kunstenaars die hebben gereageerd op de open call van Cultuur& Ondernemen voor het maken van een festivalkunstwerk voor diverse festivals in 2016. Aan de hand van deze werken stellen we de vraag of de rol van kunst op festivals die ook van commentator, maatschappijkritisch en bewustwording mag zijn. 

Veel festivals hanteren naast de muziekprogrammering een uitgebreid nevenprogramma om zich te profileren. Kunstwerken zijn daar een belangrijk onderdeel van. De kunstenaars worden vaak benaderd door middel van open calls, onder meer via Cultuur-Ondernemen (zoals Mysteryland, Into the Great Wide Open, Welcome to the Village). De ervaring leert dat lang niet alle kunstwerken worden toegelaten tot festivals; soms zijn de financiële middelen beperkt of zijn er andere praktische bezwaren. Vooral interessant zijn de voorstellen die inhoudelijk niet passend worden gevonden binnen de kaders van festivals: te confronterend, te kritisch of te dominant.

Is het zo dat festivals soms besluiten inhoudelijk interessante en relevante kunstwerken niet te selecteren omdat ze de ‘comfortzone’ van de festivalbezoeker te veel aantasten en daarmee de bubble die een festival wil zijn teveel door zouden prikken?
En laten de festivals hierdoor kansen liggen om zich juist te kunnen onderscheiden van andere festivals? En is deze manier van programmeren uiteindelijk van invloed op de voorstellen die kunstenaars schrijven voor verschillende festivals?

De tentoonstelling ‘Mission Impossible?’ stelt beeldend de vraag of de rol van kunst op festivals ook niet die van commentator, maatschappijkritisch en bewustwording mag zijn. Enkele voorbeelden:

In Falen is een Optie stelt Schellekens een aantal geldende leefregels van onze Westerse samenleving aan de kaak: onder de dwingende hand van de maatschappij word je verplicht om je weg te vinden, om er iets van te maken. Dit werk is een welgemeende ‘fuck you’ richting de perfectiedrang en hunkering naar geluk in onze huidige samenleving.

WATCH ME van Natasja van der Meer gaat over het beeld dat wij van onszelf creëren op social media. Dit is vaak mooier en interessanter dan de werkelijkheid. De hoeveelheid likes en volgers zijn een belangrijke graadmeter geworden van je populariteit. Het leven wordt zo bijna een toneelstuk dat je opvoert.

Opening
De tentoonstelling wordt feestelijk geopend op zondag 18 september om 16.00 uur met een geluidswerk van het duo Voltmeister. Zij reageren met hun modulaire synthese systemen in klank op de werken van de tentoonstelling.

De tentoonstelling 'Mission Impossible?' maakt deel uit van een langlopend programma. In een reeks tentoonstellingen, lezingen, debatten en veldonderzoek onderzoeken we samen met tal van partners de trend van de verfestivalisering van onze maatschappij.