Catherine Ostraya onderzoekt in haar werk het begrip tijdelijkheid. In de podiumruimte laat ze een installatie zien waarin een oude familievideo langzaam wordt vernietigd. Centraal in het kunstwerk staat de menselijke behoefte om grip op de tijd te krijgen door momenten vast te leggen en te bewaren. Ostraya maakt in haar werk zichtbaar dat, hoe gehecht we ook aan onze herinneringen zijn, deze op een gegeven moment zullen verdwijnen en vergeten zijn. Dat klinkt zwaarmoedig, maar de kunstenaar ziet het als een opbeurende gedachte. Wanneer we beseffen hoe tijdelijk alles is, kunnen we volgens haar beter waarderen waar we nu zijn.

Catherine Ostraya heeft een fascinatie voor gevonden familievideo’s. Dat begon toen zij in Rusland, haar land van herkomst, een VHS-camera kocht waar nog een cassette in bleek te zitten. De familie opnames die nog op de tape stonden raakten haar. Ze brachten herinneringen naar boven aan Ostraya’s eigen kindertijd. Tegelijkertijd had de tape ook iets pijnlijks: wat ooit belangrijk genoeg was om op film vast te leggen, was nu afgedankt of vergeten. Catherine Ostraya bleef ook in Nederland oude familiefilms verzamelen. Ondanks de culturele verschillen raakten die beelden haar op dezelfde manier als de cassette uit Rusland. Er bleek iets universeels te schuilen in de vastgelegde herinneringen. Het fascineerde haar dat deze kleine tijdcapsules uit de levens van vreemden, haar eigen emoties en herinneringen boven konden brengen.

Ostraya raakte emotioneel gehecht aan de tapes maar wist lange tijd niet wat zij hiermee moest doen. Uiteindelijk besloot ze de beelden letterlijk los te laten. Dat loslaten doet zij via haar installatie With Every Exhale Lost. In de installatie wordt een familievideo afgespeeld met een projector die de film tijdens het draaien langzaam beschadigt, tot er uiteindelijk niks meer van over is.

De eerste versie van de installatie maakte zij in 2019. Toen liet zij een VHS-tape door een projector lopen waarin een magneet zat verwerkt waardoor de beelden voorgoed werden uitgewist. In de podiumruimte van Kunstenlab laat ze een tweede versie van With Every Exhale Lost zien. Deze keer draait er een gevonden familievideo op Super 8 film, van een Nederlands gezin uit begin jaren 70. In het midden van de ruimte staat de projector die de video voor het laatst vertoont. De filmstrip laat Ostraya via het plafond lopen. Hier wordt de kwetsbare film bekrast. Uiteindelijk raakt de film zo beschadigd dat de beelden niet meer te zien zijn. De kunstenaar deelt via ondertitels haar eigen emoties en interpretaties van het proces van het vinden en loslaten van het materiaal.

Opening
De tentoonstelling wordt geopend door kunstenaar en filosofiestudent Aisha Pagnes op zondag 12 februari 2023 om 16.00 uur. Aansluitend worden de tentoonstellingen ‘Vruchtlichaam’ van Lin Gerritse en ‘Berichten uit het atelier’ van Wanda Schaap geopend.