Art van Triest: ‘Centraal in mijn werk staat de menselijke neiging om onze fundamentele angst en onzekerheid te bezweren met een ordening, een systeem. Ik beschouw dit als een ​coping mechanism​, een poging om vat te krijgen op de wereld om ons heen, die voortkomt uit een diepe behoefte aan controle, of de illusie van controle. Deze neiging om de grilligheid van de werkelijkheid in te kaderen in een systeem zie ik terug op verschillende niveaus. Het is verankerd in ons denken: we delen wereld om ons heen op in categorieën en gebruiken rationele constructies om verschillen te definiëren en verbanden leggen’. 

De mens kan niet zonder structuren, systemen en zoekt houvast in ordening. Zelfs in de meest fluïde vorm van zijn, het associatief denken, wordt er nog gerelateerd aan orde en structuur. Zo worden onze hersenen vergeleken met ‘registers die open of dicht kunnen’ en de natuur wordt van oudsher gecategoriseerd en onderverdeeld in groepen en hiërarchische structuren, met de mens aan top: Degene die de structuur aanbrengt en daardoor de macht heeft en behoudt.

Performance
Art van Triest laat in de tentoonstelling ook het toeval een rol spelen; de grids worden vervormd en aangetast. De controle moet worden losgelaten en in een proces van destructie en toeval ontstaat in de haarscheurtjes van het systeem iets nieuws in het totaal. In een performance laat Art van Triest 5 metalen grids vallen vanaf een 17 meter hoge kraan. Met de vervormde grids vormt Art van Triest een nieuwe installatie in de grote zaal.

Voor Van Triest is het de eerste keer dat hij dit proces onderdeel laat zijn van zijn tentoonstelling waardoor het publiek deelgenoot wordt van deze destructieve ingreep. Het is confronterend, want waar sta je als toeschouwer? Sta je meer aan de constructieve kant, de rigiditeit van het vooruitgangsdenken, of omarm je als bezoeker het toeval en daarmee de scheuren en onvolkomenheden in een patroon?

Hoewel toeval een grote rol speelt in zijn performance en daarmee de uitkomst onzeker is, stuurt de kunstenaar ook hier het proces door de grids van verschillende hoogtes te laten vallen of op een hoek te laten vallen. Ook heeft hij de grids op een andere manier gelast waardoor de impact van de klap de grids op verschillende manieren zal vervormen. Art: ‘Je probeert een situatie probeert te creëren waarin je gedeeltelijk de controle verliest maar dan wel zo gecontroleerd mogelijk.’ Volgens de kunstenaar kunnen we als mens niet dealen met een situatie waarin we de controle te verliezen.

Terug