Met een knipoog naar de samenleving speelt Matthias König (1987, Friedrichshafen) in zijn recente werk met de grenzen van de traditie en het alledaagse leven, en stelt de antiheld centraal, dat wil zeggen de buitenstaander, de dwarsligger, de overstuurde, de zelfgetitelde, de solist, de zielige, de whistleblower, het beest […], iemand die zich afzet tegen de collectieve normen en waarden en niet voldoet aan wat het collectief ‘normaal’ vindt. Hij gaat g’woon z’n gangetje.
König houdt zich bezig met vragen over het belang van traditie en folklore in een geglobaliseerde wereld, plaatsgebondenheid van cultuur en het toeschrijven van authenticiteit. Een van de vragen die hij zich daarbij stelt is of traditie en folklore überhaupt nog van deze tijd zijn. Staan vooruitgang en traditie niet haaks op elkaar? Of zoeken we juist naar identiteit?
Naar aanleiding van deze vragen ging König kijken naar de zogenaamd authentieke traditie van de “Fastnacht” (carnaval) in het zuiden van Duitsland, waar hij zelf is geboren en getogen en waar de samenleving het tijdelijk ontkrachten van collectieve regels jaarlijks nog zwaar viert. De kunstwerken in deze tentoonstelling zijn mede geïnspireerd op elementen uit de Fastnacht en op alledaagse gedragspatronen. Ze schetsen een toestand van delirium, met een afdronk van wansmaak.
Hoe Matthias König terugkijkt op zijn werkperiode kun je lezen op het blog van Kunstenlab.
Silenced
In de projectruimte en Kunstenlabsteeg is de fotoserie Silenced van Femke Teussink te zien.
G'woon z'n gangetje