Kimiya Jokar toont in de podiumruimte een zelfgemaakte zoötroop: een ronddraaiend apparaat waarmee je bewegende beelden kan bekijken. In haar versie zie je bekende woestijnomgevingen uit sciencefictionfilms en populaire media. Als toeschouwer kan je ze zelf tot leven wekken en bekijken. En als je goed kijkt, wat zie je dan? En klopt dat bij hoe je gewend bent om te kijken?

Jokar is groot science fiction fan en verzamelt al jaren sci-fi van over de hele wereld. Het medium is voor haar groter dan ruimteschepen en aliens. Ze ziet het als een krachtige manier om sociale kritiek te uiten. In verschillende tijden en plekken hebben mensen immers hun verbeelding gebruikt om andere werkelijkheden voor te stellen. Bijvoorbeeld om onrechtvaardige contrasten uit te vergroten. Om te waarschuwen voor realistische doemscenario’s of om droomwerelden voor te stellen. Science fiction schrijvers mengen vaak fantasie met elementen uit bestaande culturen, religies, klederdrachten, objecten, uitvindingen en landschappen.

'Cinematic Sands' is een verzameling beelden uit science fiction cinema waarin je woestijnen ziet. Waarom wordt de woestijn in Westerse kaskrakers zoals 'Dune' en 'Star Wars' eigenlijk zo vaak neergezet als een andere planeet? Een die lijnrecht staat op de wereld van de protagonist? En waarom bevat de planeet verdacht vaak een unieke grondstof die wordt onttrokken als gewin voor de andere planeten?  Als toeschouwer word je uitgenodigd om de bewegingen van de zoötroop te ervaren en zelf deze filmische beelden tot leven te laten komen.

Het werk van Kimiya Jokar gaat over kijken, de kracht van beeldverhalen en de weergave van ‘de ander’. Deze interesse komt voort uit haar persoonlijke zoektocht. Als tweede generatie Nederlander vraagt ze zich namelijk regelmatig af waar zij in het medialandschap thuishoort. Door de kracht van archiveren in te zetten, laat ze de impact zien van steeds herhalende beelden. Daarmee deelt ze niet alleen een bijzondere visuele ervaring, maar laat ze ons ook kijken naar de symboliek van culturele reflecties. Welke beelden zien we sinds onze kindertijd in stripboeken, films en series terug? En hoe zit dit in de nieuwsmedia? Welke beelden zien we weerspiegeld?

Hoe beïnvloeden deze beelden ons blik op het verleden, heden en de toekomst? Staan we nog open voor ‘andere’ perspectieven? En als we ontdekken dat onze blik in beweging is: welke draai willen we er dan aan geven?

Opening
De tentoonstelling wordt geopend op vrijdag 21 maart 2025 om 20.00 uur samen met de tentoonstelling 'En jij?' van Pelle Schilling en de tentoonstelling 'Het is wat het is' van Malou Cohen.