Het eerste werk dat ik zag van Ronald hing gevaarlijk los aan een wand van een schuur die niet veel later tot de grond toe afbrandde. Dat lag niet aan het werk, het werk was een tekening: een aller dunst mogelijk lijntje pur-schuim volgde iedere naad, scheur en schimmelspoor van de oude kippenschuur. Ik zag alleen de tekening, niet de schuur. Kunst kan dat, maken dat je de werkelijkheid niet ziet.

Ik nodigde mijzelf uit per mail om persoonlijk kennis te maken.

Staand in zijn atelier, een oud gebouw dat op de rol staat om gesloopt te worden, zie ik overal platen, balken, planken, bestofte kasten, maar …? Als woorden tekort schieten dan …?

Kijken.

Blijven kijken, tot kijken denken wordt.

Hardop denken.

Ergens tegen een kast staat een foto. En die kást, staat óók op de foto. Maar ergens anders. De ‘rommel’ blijkt een formele vormentaal van rechthoeken, lijnen, volumes. Waar ik de leesbaarheid van de werkelijkheid onderzoek en zo toewerk naar nieuwe betekenissen, bouwt Ronald uit restanten van werkelijkheid een nieuwe wereld om tot betekenissen door te dringen. Ik zie doorleefde monumenten, odes aan de abstracte kunst. Op de foto staat een mensfiguur, het hoofd in een gouden wolk. De wolk is het hoofd, de figuur is zo gezien niet iemand, maar een wezen. Een wezen. Het wezen zit, … beweegt? … Zwaait het? Ter verwelkoming? Als afscheid? … Of aait het? … Wat? Wie? … Mij? Ons?

In mind I fly 

Naschrift (per e-mail)

Hoi,

Ik heb de neiging om bij elke mail een nieuwe vraag te stellen zodat je weer mooie inzichten deelt:)

Groet, Ronald

Je vraagt mij of ik zeg "dat jij tot betekenissen wil doordringen” Ja:-)

En je vraagt me of ik bedoel dat er al betekenissen zijn.

Ja, ik denk dat er al betekenissen zijn. Ja er zijn altijd betekenissen, en nooit blijvend :-) Onder betekenissen versta ik waardes, emoties, concepten, perspectieven, samenhangen. En die veranderen. Mensen zijn betekenisverleners, gedeelde betekenissen maken onze cultuur op. Als kunstenaars kunnen we daar nieuwe wendingen aan geven, kunstenaars kunnen van binnenuit de gedeelde betekenissen (cultuur) bevragen.

Ik denk in jouw werk een vorm van bevragen te zien waarbij je de materialen die je gebruikt níet gebruikt om hun geschiedenis. Én je gebruikt ze niet zoals ze normaal hun rol vervullen in onze wereld. Jouw gebruik van kasten, planken, … is een dubbele bevrijding van de functionaliteit van deze dingen. Daarmee creëer je ruimte om met je installaties al ‘tekenend’ met de dingen door te dringen tot waardes, emoties, concepten, perspectieven, .…

Ik zie doorleefde uitnodigingen om mee te denken over betekenissen.

Groet, Jeroen

Betekenissen zijn ons materiaal?

Ronald

www.jeroenvanwesten.nl

Openingswoord 'In mind I fly' van Ronald de Ceuster, Kunstenlab - Jeroen van Westen, 13-02-2020