Zondag 17 september opende beeldend kunstenaar Guido Nieuwendijk de tentoonstelling 'I'm just waiting for a friend' van Marije Vermeulen. Hieronder kun je zijn openingstekst nalezen.

‘Waiting on a friend’

‘You’ve got a friend’  

‘With a little help from my friends’

‘You’re my best friend’

‘That’s what friends are for’

‘A friend in need is a friend indeed a friend with weed is better’

Er zijn ontelbaar veel liedjes die over vrienden gaan maar hoe zit het met de kunst? Michelangelo beitelde David, die geen vriend van Goliath was. Van Gogh en Gauguin hadden ook steeds ruzie. Van Doesburg en Mondriaan, ook al mot. En toen verscheen Bob Ross, die schilderde  de sterren uit de hemel. ‘This tree needs a friend, there’s nothing wrong with having a tree as a friend’: zei hij zelf.

Gelukkig is er nu Marije Vermeulen. ‘I’m waiting for a friend’.

Ja, kijk maar goed. Zelfs abstracte kunst kan je vriend zijn. Word vriend van een lijn, vlak of een kleur. De lijnen en vormen worden vriend met de ruimte, tekening en kleuren worden vriend van de ruimte. Door het werk worden sommige onderdelen van de plek, die je anders voor lief neemt, onder de aandacht gebracht en bepalen ze het tegelijkertijd het ontwerp. Alles staat in letterlijke verhouding tot elkaar, de maten bepalen het ontwerp. Speels wordt vriend van strikt. De vrolijkheid heeft dus een tegenhanger. Eenvoud wordt vriend van doorwrocht ontwerp.

Guido Nieuwendijk opent de tentoonstelling 'I'm just waiting for a friend'

Marije is vriend van rijen schetsboeken, waarin alle opties de revue passeren. Om iets eenvoudig te laten zijn, kost veel werk. Wit is mooi, maar kleuren sturen en ontkrachten en bevestigen tegelijk, zetten je op het verkeerde been. Kijk om je heen en je ziet de visuele codes van design, maar de diepgang van kunst. Ik zie een stilleven en een winkeldisplay tegelijk. Hoog wordt vriend van laag. Geschiedenis vriend van het nu. Ik zie gordijnen die de muur verhullen, zoals schilderijen vroeger gordijnen hadden om ongepaste afbeeldingen te verhullen of juist onthullen. De ruimte zelf wordt onthuld. Kunst wordt vriend van de ruimte. Daarmee kan de ruimte niet zonder de kunst en andersom.

Je kunt zelf ook vriend worden van de kleuren en vormen door er even in te zitten, om er doorheen te lopen. Als publiek verander je zo ook het werk, door er aan deel te nemen. Tijdens het maken en opbouwen kregen de vormen namen als de taart, de kaas. Er kwamen opmerkingen als K3 – taart – lekker vrolijk - snoepig. Zulke observaties zijn natuurlijk de verantwoording van het publiek.

I'm just waiting for a friend | Marije Vermeulen

Een werk is daarom nooit af, betekenis verandert continu door het publiek. Het publiek wordt vriend van de kunst. Het idee dat een werk of een tentoonstelling af is, is achterhaald maar wel gangbaar in de kunst. Een tentoonstelling als experiment, daar gebeurt tenminste iets. Experiment wordt vriend van mislukken en mislukken staat garant voor ontwikkeling. Heb het lef om het te doen! En dit werk heeft lef! Ontwikkeling is vriend van kunst.

Dit werk verwijst naar de wereld om ons heen, ornamenten van gebouwen, vakanties, parasols. Kunst wordt vriend van de wereld. De all-over vormentaal doet bout aan. Word vriend van boute uitspraken, maar vergeet niet dat niets hoeft vast te staan. Met elk werk test je de regels weer op hun legitimiteit. Wordt daarom ook vriend van het losse.

De titel zou eigenlijk moeten zijn: your friend is already here!

Guido Nieuwendijk
d.d. 17 september 2023

Guido Nieuwendijk is beeldend kunstenaar en woont en werkt in Apeldoorn. Hij studeerde schilderkunst aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Zijn werk bestaat uit monumentale muurschilderingen en kleine werken op paneel. Het is herkenbaar aan zijn heldere kleurgebruik, geometrische vormen en een doordachte opbouw. Samen met Marije Vermeulen heeft hij het kunstenaarscollectief TADAprojects opgericht.

www.guidonieuwendijk.com